ജനറേറ്റിവ് എ ഐ എഴുതിയ കഥ

 ജനറേറ്റിവ് എ ഐ എഴുതിയ കഥയും ഇമേജും ! 😍

ഇൻപുട്ട് : ചന്ദ്രനിൽ നിന്നും ഭൂമിയിലേക്ക് നോക്കുന്ന ഒരു മലയാളി പെൺകുട്ടി !

-------------------------------------

അനുവിന് ഒരിക്കലും ഭൂമിയെ സ്വന്തം വീട് എന്ന് തോന്നിയിട്ടില്ല. ജനിച്ചും വളർന്നും കണ്ടതെല്ലാം ചന്ദ്രന്റെ ഏകാന്തത നിറഞ്ഞ, നിശബ്ദമായ കാഴ്ചകളാണ്. മാതാപിതാക്കൾ ഭൂമിയിൽ നിന്നും ചന്ദ്രനിലേക്ക് കുടിയേറിയ സമയത്ത് അവൾക്ക് വെറും രണ്ടുവയസ്സ് മാത്രം. ഫോട്ടോകളിലും ഹോളോഗ്രാമുകളിലും മാത്രം കണ്ടിട്ടുള്ള ഒരുപാട് സ്മൃതികൾ അവൾ ഭൂമിയെക്കുറിച്ച് സൂക്ഷിച്ചുവച്ചിട്ടുണ്ട്. കാറ്റു വീശുന്ന മരങ്ങൾ, നനഞ്ഞ മണ്ണിന്റെ ഗന്ധം, ആകാശത്തെ നിറയ്ക്കുന്ന പക്ഷികൾ... അതെല്ലാം അവൾക്ക് ദൂരസ്വപ്നങ്ങളെ പോലെയാണ്.

 

എന്നാൽ അനുവിന്റെ ഹൃദയത്തിൽ നീറുന്ന ഏറ്റവും വലിയ ആഗ്രഹം ഭൂമിയിലേക്ക് ഒരിക്കൽ പോകാനാണ്. മാതാപിതാക്കൾ അവളുടെ ആഗ്രഹം മനസ്സിലാക്കുന്നുണ്ട്. അവർക്കും ഇടയ്ക്കിടെ ഭൂമിയിലേക്ക് മടങ്ങിവരാൻ തോന്നും. പക്ഷേ, ചന്ദ്രനിലെ ജീവിതവും ഉത്തരവാദിത്വങ്ങളും അവരെ കെട്ടിയിട്ടിരിക്കുന്നു. അതുകൊണ്ട്, ഭൂമിയെക്കുറിച്ചുള്ള കഥകളും കവിതകളും വിവരിച്ചുകൊണ്ടും ഹോളോഗ്രാമുകളിലൂടെ ഭൂമിയുടെ ദൃശ്യങ്ങൾ കാണിച്ചുകൊണ്ടും അവർ അനുവിന്റെ ഭൂമിക്കൊതിപ്പലിനെ വളർത്തിയെടുക്കുന്നു.

 

ഒരു ദിവസം, അനുവിന്റെ പിറന്നാളിന്, മാതാപിതാക്കൾ ഒരു സർപ്രൈസ് നൽകുന്നു. അവർ ഭൂമിയിലേക്കുള്ള ഒരു ടൂറിസ്റ്റ് ട്രിപ്പ് ഏർപ്പാടാക്കിയിരിക്കുന്നു! അനുവിന് സന്തോഷം കൊണ്ട് കണ്ണുനിറയുന്നു. മാസങ്ങളുടെ കാത്തിരിപ്പിനുശേഷം, ഒടുവിൽ ഭൂമി ലക്ഷ്യമാക്കി അവരുടെ സ്പേസ്ഷിപ്പ് പറക്കുന്നു. ഭൂമിയുടെ വലിപ്പമേറിയ ഛായാപടം ക്രമേണ വ്യക്തമാകുന്നത് അനു ആകാംക്ഷയോടെ നോക്കിയിരിക്കുന്നു. ഹൃദയത്തിൽ നിലനിന്നിരുന്ന സ്വപ്നങ്ങൾ നിറവേറാൻ പോകുന്ന നിമിഷങ്ങളാണിവ.

 

ബഹിരാകാശത്തുനിന്നും ഭൂമി ഒരു നീലക്കല്ല് പോലെ തിളങ്ങി. ക്രമേണ ഭൂമിയുടെ ഹരിതഭൂമി, ഒഴുകുന്ന നദികൾ, വീടുകൾ, കാറുകൾ എന്നിവയെല്ലാം വ്യക്തമായി കാണാൻ തുടങ്ങി. സ്പേസ്ഷിപ്പ് ഭൂമിയിലേക്ക് ഇറങ്ങുമ്പോൾ അനുവിന്റെ ഹൃദയം താളം തെറ്റി. കാറ്റിന്റെ തണുത്ത തലോടൽ, സൂര്യപ്രകാശത്തിന്റെ ചൂട്, പക്ഷികളുടെ കലപില - ഓരോ സെൻസും ഭൂമിയുടെ ഇണക്കത്തിൽ ആഹ്ലാദിച്ചു.

 

 

അനു ഭൂമിയിൽ ആഴ്ചകൾ ചെലവഴിച്ചു. കടലിൽ നീന്തി , മരങ്ങളുടെ ഇടയിലൂടെ നടന്നു, ആകാശത്തേക്ക് പട്ടം പറത്തി, ജനങ്ങളുമായി കുശലാപ്പു പറഞ്ഞു - ഓരോ നിമിഷവും അനുവിന് പുതിയ അനുഭവങ്ങളുടെ കലവറ തുറന്നുനൽകി. രാത്രിയിൽ ചന്ദ്രനെ നോക്കിയപ്പോൾ അതു വേറെ ലോകത്തല്ല, താനും തന്റെ വീടും സ്നേഹിച്ചവരും നിറഞ്ഞ സ്ഥലമാണെന്ന് അവൾക്ക് അനുഭവപ്പെട്ടു.

 

ഭൂമിയിലെ അവസാനത്തെ ദിവസം, അവൾ ഒരു പർവതശിഖരത്തിൽ നിന്നു നോക്കിയിരുന്നു. കാഴ്ചപ്പരപ്പിൽ പരന്നു കിടക്കുന്ന ഭൂമിയിലേക്ക് ഒരു വിടവാക്കു പറയാൻ മടിച്ചു. പക്ഷേ, മാതാപിതാക്കളുടെ കണ്ണുകളിലെ സ്നേഹം കണ്ടപ്പോൾ അവൾക്ക് ആശ്വാസം തോന്നി. ഭൂമിയിലേക്കുള്ള യാത്ര അവളുടെ ഒരു ഭാഗത്തെ പൂരിപ്പിച്ചിരുന്നു. ഇനി ചന്ദ്രനിലേക്ക് മടങ്ങുമ്പോഴും ആ അനുഭവങ്ങൾ അവളുടെ കൂടെയുണ്ട്.

 

മടക്കയാത്രയിൽ, മാതാപിതാക്കൾ അവളോട് ചോദിച്ചു, "അനു, ഭൂമി ഇഷ്ടപ്പെട്ടോ?"

 

അനു മന്ദഹാസത്തോടെ മറുപടി നൽകി, "ഇഷ്ടപ്പെട്ടു. പക്ഷേ, എന്റെ വീട് ചന്ദ്രനിലാണ്. അവിടെയുള്ള നിങ്ങളാണ് എന്റെ ലോകം."

 

അതെ, ഭൂമി അവളുടെ സ്വപ്നങ്ങളുടെ നാടായിരുന്നു, പ്രതിജ്ഞകളുടെ കളരി. എന്നാൽ ഹൃദയത്തിന്റെ ഏറ്റവും ആഴത്തിൽ ചന്ദ്രൻ തന്നെയായിരുന്നു അവളുടെ വീട്. നിശബ്ദത നിറഞ്ഞ ആ കാഴ്ചപ്പരപ്പും നക്ഷത്രക്കൂട്ടങ്ങളുടെ തിളക്കവും അവളുടെ ചിന്തകളെ ചിറകിയടിക്കാൻ കാത്തിരിക്കുന്നു.

 

ഭൂമിയിൽ നിന്നും തിരിച്ചുവന്ന അനു ഇനി വ്യത്യസ്തയായിരുന്നു. അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ ഭൂമിയുടെ തേജസ്സ് തിളച്ചുനിന്നു. ചന്ദ്രനിലെ ഏകാന്തത ഇനി അവളെ അലട്ടിയില്ല. ഭൂമിയിലെ അനുഭവങ്ങൾ അവളുടെ കൂടെയുണ്ടായിരുന്നു, അവളുടെ ചിന്തകളെ, സ്വപ്നങ്ങളെ പുതുക്കി അലങ്കരിച്ചു. ഇനി ചന്ദ്രനിലേക്ക് മടങ്ങുന്നത് ഭൂമിയുമായുള്ള ബന്ധത്തെ വിട്ടുകളയലല്ല, മറിച്ച്, ആ ചന്ദ്രനേയും ജീവനുറ്റുപ്പിക്കാനുള്ള ഒരു ശക്തിയുമായാണ് അവൾ കണ്ടത്. ഭൂമിയിൽ നിന്നും പഠിച്ച ഏകീകരണത്തിന്റെ, സന്തോഷത്തിന്റെ പാഠങ്ങൾ ചന്ദ്രനിലേക്ക് കൊണ്ടുപോകാൻ അവൾ കാത്തിരുന്നു. അങ്ങനെ, ഭൂമിയും ചന്ദ്രനും അവളുടെ ജീവിതത്തിലെ രണ്ട് വീടുകളായി, രണ്ട് ലോകങ്ങളായി നിലനിന്നു.

 

തിരിച്ചെത്തിയ ചന്ദ്രനിലെ ജീവിതം പഴയതുപോലെ തന്നെയാണെങ്കിലും അനു വ്യത്യസ്തയായിരുന്നു. ഭൂമിയിലെ അനുഭവങ്ങൾ അവളുടെ ആത്മാവിൽ ഒരാഴ്ച മാത്രമല്ല, എന്നും നിലനിന്നു.

 

ആകാശമേലെ നിറഞ്ഞുനിൽക്കുന്ന നക്ഷത്രക്കൂട്ടങ്ങളെ നോക്കുമ്പോൾ അവൾ ചിന്തിച്ചു, ഓരോ നക്ഷത്രവും ഒരു ഭൂമിയായിരിക്കാം, അവിടെയും പ്രാണികൾ സ്വപ്നം കാണുന്നുണ്ടാകാം. അവരുടെ കഥകളും ഇതുപോലെ മനോഹരങ്ങളായിരിക്കുമോ?

 

ഇടയ്ക്കിടെ അവൾ ഭൂമിയിലെ സുഹൃത്തുക്കളുമായി ഹോളോഗ്രാമിലൂടെ സംസാരിക്കും. അവരുടെ പുതിയ കൗതുകങ്ങൾ കേട്ട് ചിരിക്കും. ഭൂമിയിലെ കടൽച്ചീപ്പുകളും ഗുളികളും ശേഖരിച്ച് ചന്ദ്രനിലെ തന്റെ മുറിയിൽ ഒരു ചെറിയ ഭൂമി ഒരുക്കാനും തുടങ്ങി.

 

ഒരു ദിവസം, തന്റെ ഗ്രൂപ്പിലെ പിരീയാത്രയിൽ അനുവിന് ഒരു ആശയം തോന്നി. കുട്ടികളെ ഭൂമിയിലേക്ക് കൊണ്ടുപോകുക! നിർജീവമായ ഈ ലോകത്തെ അവർക്കും കാണിച്ചുകൊടുക്കുക. അവരുടെ കണ്ണുകളിൽ വിരിയുന്ന അത്ഭുതം കാണുക. സ്കൂൾ ബോർഡിനെ ബന്ധപ്പെട്ട് നിരന്തരം പരിശ്രമത്തിനുശേഷം, ഒടുവിൽ ആദ്യത്തെ ചന്ദ്രക്കുട്ടികളുടെ ഭൂമി ട്രിപ്പ് സംഘടിപ്പിക്കാൻ അനുവിന് അനുമതി ലഭിച്ചു.

 

ട്രിപ്പ് ദിവസം അനുവിന്റെ ഹൃദയം ആകാംക്ഷ കൊണ്ട് തുടികൊട്ടി. ചന്ദ്രക്കുട്ടികളുടെ കണ്ണുകളിൽ ഭൂമിയുടെ സൗന്ദര്യം പ്രതിഫലിക്കുന്നത് കണ്ട് അവൾ ആഹ്ലാദിച്ചു. അവരുടെ ചിരിയും കളികളും ചന്ദ്രന്റെ നിശബ്ദതയെ നേർത്ത കിങ്കിണിച്ചെണ്ടുകളാക്കി മാറ്റി.

 

മടക്കയാത്രയ്ക്ക് ശേഷം അനു തിരിച്ചറിഞ്ഞു, ഭൂമിയും ചന്ദ്രനും തമ്മിലുള്ള അകലം ഒരു പരിധിവരെയേയുള്ളൂ. സ്നേഹത്തിന്റെയും ആശയങ്ങളുടെയും ചിറകുകളിൽ അവ രണ്ടും പരസ്പരം നെയ്തുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു. ഭൂമി നൽകിയ പാഠങ്ങൾ അനു ചന്ദ്രനിലേക്ക് കൊണ്ടുപോയതോടെ അവിടവും മാറ്റത്തിന്റെ വസന്തം കാണാൻ തുടങ്ങി.

 

തന്റെ സ്വപ്നങ്ങളെ പിന്തുടർന്ന അനു ഭൂമിയെയും ചന്ദ്രനെയും രണ്ടും സ്വന്തം നിലയിൽ സ്നേഹിച്ചു. രണ്ടു ലോകങ്ങൾക്കും ഇടയിൽ ഒരു പാലമായി അവൾ നിലകൊണ്ടു,

അനുവിന്റെ ജീവിതം നിരാകാശമായ ചന്ദ്രനെ ഒരു പ്രതീക്ഷയുടെ വിളനിലമാക്കി മാറ്റി. ഭൂമിയിൽ നിന്നും പഠിച്ച സാങ്കേതികതകൾ ഉപയോഗിച്ച് അവൾ ചന്ദ്രനിലെ അന്തരീക്ഷത്തെ മെച്ചപ്പെടുത്തുന്ന പദ്ധതികൾ നടപ്പിലാക്കാൻ തുടങ്ങി. ചന്ദ്രകൃഷി പരീക്ഷണങ്ങൾ, പ്രകാശം വർദ്ധിപ്പിക്കുന്ന ഹോളോഗ്രാമിക് സൂര്യൻ എന്നിവയെല്ലാം അവളുടെ പരീക്ഷണങ്ങളിൽ ഉൾപ്പെട്ടു.

പതിയെ, ചന്ദ്രനിലെ അന്തരീക്ഷമാറ്റം കാണുവാൻ തുടങ്ങി. നക്ഷത്രപ്രകാശത്തിന്റെ മറവായിരുന്ന ആകാശം നേരിയ പ്രഭയിൽ മുതിർന്നു. ചന്ദ്രകൃഷിയിൽ പരീക്ഷണരീതിയിൽ നട്ട ഇലക്കറികൾ പച്ച നിറങ്ങൾ തളിർത്തി.

ഒരു ദിവസം, വർഷങ്ങൾക്കുശേഷം, അനു ചന്ദ്രന്റെ ഉപരിതലത്തിൽ നിന്നു. ആ നേരിയ പച്ച തരളങ്ങളെ, ലില്ലിത്തണ്ടുകളെപ്പോലെ പ്രതീക്ഷയോടെ നോക്കിക്കണ്ടു. ഒരു കുഞ്ഞു തൈയുടെ വളർച്ചയിൽ ഒരു ലോകത്തിന്റെ ഭാവി ഒളിഞ്ഞിരിക്കുന്നുവെന്ന് അവൾക്ക് തോന്നി.

ഭൂമിയുടെ ഓർമ്മകൾ ഇപ്പോഴും അവളുടെ ഹൃദയത്തിൽ നിലനിന്നു. പക്ഷേ, ഹൃദയത്തിന്റെ മറ്റു ഭാഗം നിറഞ്ഞിരുന്നത് ചന്ദ്രനെ ഉണർത്താൻ ചെയ്യുന്ന കഠിനശ്രമങ്ങളുടെയും, അതിന്റെ നിശബ്ദതയിൽ നിന്നും പുതുജീവിതം പൊട്ടിപിറക്കുന്നതിന്റെയും സന്തോഷത്താലായിരുന്നു.

അനുവിന്റെ കഥയിൽ ഭൂമിയും ചന്ദ്രനും രണ്ടും വീടുകളായിരുന്നു. പക്ഷേ, യഥാർത്ഥത്തിൽ അവൾ താമസിച്ചിരുന്നത് സ്വപ്നങ്ങളുടെയും പ്രതീക്ഷകളുടെയും ഒരു അതിരില്ലാത്ത ബഹിരാകാശത്തായിരുന്നു. അവിടെ അവൾ ഭൂമിയുടെ ഓർമ്മകളെയും ചന്ദ്രനിലെ ഭാവിയെയും നക്ഷത്രങ്ങളുടെ വഴികാട്ടിയിൽ ചേർത്തുപിടിച്ചു, ഒരു പുതിയ ലോകത്തിന്റെ നിർമ്മാതാവായി നിലകൊണ്ടു.